Waosan: Yeremia 5: 1-19
| Pamuji: KPK
46: 1,2,4.
Nats: “Umat-Ku wis Dakparingi mangan nganti wareg, éwasemono banjur padha nyembah brahala lan ngentèkaké wektuné kanggo nyundel.” (ay. 7b)
Nats: “Umat-Ku wis Dakparingi mangan nganti wareg, éwasemono banjur padha nyembah brahala lan ngentèkaké wektuné kanggo nyundel.” (ay. 7b)
Pak Godi pinten-pinten
dinten rumaos judheg menggalih putranipun. Pak Godi rumaos tansah nresnani
putranipun kanthi nyata wiwit alit mila ngantos ageng. Sedaya kabetahaning
gesangipun tansah dipun cekapi, mboten wonten kekiranganipun. Ewosmanten,
putranipun mboten mbangun turut dhateng tiyang sepuh. Dhawuh-dhawuh
pepengetipun tiyang sepuh mboten dipun gatosaken. Lare menika tansah manut
pikajengipun piyambak. Wongsal-wangsul lare ndamel sekel (jengkel) manahipun tiyang
sepuh. Temah, Pak Godi ngraosaken bilih putranipun menika saestu kebangeten.
Kinten-kinten mekaten
ugi raos-pangraosipun Gusti Allah menggalih patraping umatipun, bangsa Israel
lan Yehuda. “Umat-Ku wis Dakparingi mangan nganti
wareg, éwasemono banjur padha nyembah brahala lan ngentèkaké wektuné kanggo
nyundel.” (ay. 7b). Ing
waosan kita dinten menika ketingal raosipun Allah ingkang judheg. Kejawi tansah
dipun tresnani, dipun sembadani panyuwunipun lan dipun berkahi, umatipun menika
wongsal-wangsul dipun engetaken dening para nabi utusanipun Allah. Ewosamanten,
para nabinipun malah dipun prejaya pejah. Bangsa Israel lan Yehuda malah
nyembah brahala, nyingkur Gusti Allah lan tumindak sapikajengipun piyambak
ingkang cengkah (bertententangan)
kaliyan karsanipun Allah. Temah, ugi ketingal anggenipun Gusti Allah rumaos
gregeten. Bangsa Israel lan Yehuda menika saestu kebangeten.
Samangke
mangga niti priksa patrap kita! Mesthinipun kita mboten selak bilih Gusti
tansah nresnani kita, maringi kita berkah lan tedhan cekap saben dinten. Kita
dipun paringi katentreman lan kabingahan ing gesanging pribadi lan brayat kita.
Kita ugi asring dipun dhawuh-dhawuh pepenget dening Gusti. Nanging kados pundi
tanggapan kita? Menapa kita sampun ngestokaken dhawuh-dhawuhipun? Menapa kita
tansah ngurmati Panjenenganipun srana nindakaken menapa ingkang dados
karsanipun? Sampun ngantos kita ndamel manahipun Allah Rama kita sekel lan
gregeten! [ST]
“Kita mesthi berjuang
memerangi diri. Bercermin dan banyaklah bercermin!
Tuhan ada di sini, di dalam jiwa ini, berusahalah agar Dia tersenyum!”
(Ebiet G Ade)
Tuhan ada di sini, di dalam jiwa ini, berusahalah agar Dia tersenyum!”
(Ebiet G Ade)
http://www.gkjw.web.id/allah-gregeten
Tidak ada komentar:
Posting Komentar