Pamuji : KPK 106 : 1, 3
Nats : “Para sakabat rolas tumuli padha katimbalan lan padha kautus ngloro-ngloro sarta pada kaparingan panguwasa misesani para dhemit.” [Ayat 7]
“Dongeng kancil nyolong timun”, ingkang dados remenanipun anak kula rikala taksih alit inggih menika episode kancil dadi raja. Kacariyos, kancil kacepeng dening macan, lan sampun mboten saged uwal malih. Mila Kancil pados akal supados saged uwal saking bebaya. “Cil, kowe ora isa obah saiki. Mesti kowe dadi panganku” pangancamipun Macan. Kancil mangsuli ”He macan aja kurang ajar!!!! Kowe lagi sapejagong karo sapa heh…? Apa kowe ora krungu kabar, nek saiki kabeh kewan alas kene iki wis mitaya aku minangka dadi raja ing alas kene? Rajane dudu kowe meneh”. Kangge mbuktekaken, kancil ngajak macan ngubengi alas. Kancil mlampah ing ngajeng semu kabanda tanganipun, lajeng macan ngetut wingking. Kancil nyriyosi macan, “Piye, Can, kabeh kewan alas padha wedi ora ana sing cemuwit ta? Kuwi merga aweh urmat karo rajane”. Kacariyos kancil saged uwal saking regemanipun macan.
Ing waosan kita nginggil, Gusti Yesus ngutus bidhal ngloro-ngloro, mboten ateges wonten 6 tim. Ingkang wigatos anggenipun kadhawuhan bidhal menika kaparingan panguwasa. Manawi kita manungsa kesah tebih mboten mbekta sangu menapa-menapa mesthi badhe nemahi kathah pambengan (kesulitan) ing papan lan margi. Dados manawi ngaten sinten rowangipun siswa kalawau? Mboten sanes inggih Gusti Yesus piyambak. Awit nggadhahi panguwasa, kagungan manekawarni sesangu kanthi cekap.
Pramila menawi kita nyambut damel wonten ing salebeting garis marginipun Gusti Yesus, mboten perlu nggadhahi raos was sumelang bab kacekapaning gesang kita. Nyambut damel pakaryan menapaa kemawon kedah ndedonga rumiyin, nyuwun supados Gusti kepareng dados Rowang, nganthi sauruting margi. Yektosipun kewan wana mboten ajrih kaliyan kancil, nanging sami ajrih awit kakanthi dening si Macan. Awit pasamuwan menika kagunganipun Gusti, mila kita cumadang dados rowang gawe ingkang bekti. [masto]
Gusti kang ngutus lan nimbali, Gusti kang nuntun lan nganthi.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar