Waosan: Wulang Bebasan (Amsal) 2: 6-16.
Pamuji: KPK 297: 2.
Nats: “…kawicaksanan bakal lumebu ing atimu sarta kawruh bakal nyenengake nyawamu” (ay. 10)
Pamuji: KPK 297: 2.
Nats: “…kawicaksanan bakal lumebu ing atimu sarta kawruh bakal nyenengake nyawamu” (ay. 10)
Wonten tiyang
ingkang pinter nanging boten wicaksana. Lho, punapa wonten bentenipun ing
antawisipun kapinteran utawi kawruh lan kawicaksanan? Wonten. Tiyang ingkang
pinter utawi kathah kawruhipun punika tiyang ingkang mangertos kathah prakawis,
ugi mangertos bab kayekten (kabeneran), kaadilan lan kajujuran. Tiyang punika
wawasanipun jembar. Tiyang ingkang wicaksana inggih punika tiyang ingkang saged
mranata pigesangan kanthi sae, dadosa gesangipun piyambak lan ugi gesangipun
tiyang kathah. Tiyang ingkang wicaksana saged nindakaken patrap ingkang
langkung prayogi, sanadyan boten kathah pangertosanipun ing bab kawruh.
Boten sakedhik
tiyang ingkang kawruhipun kathah sanget lan wawasanipun jembar nanging boten
saged nindakaken patrap ingkang prayogi lan utami kagem dhirinipun piyambak lan
kagem tiyang sanes. “Pinter ngomong, tur omongane ya apik, ning ora bisa
nindakake sing becik.” Temah, nadyan pinter, gesangipun tiyang makaten punika
boten “karu-karuwan”, boten tumata kanthi sae.
Saben tiyang mbetahaken kawicaksanan, boten namung kawruh.
Karana saben tiyang kedah lan mesthi mranata gesangipun piyambak, kedah
nindakaken patrap ingkang prayogi lan utami. Langkung-langkung tiyang ingkang
dados pemimpin, ingkang mimpin tiyang sanes, tiyang sakedhik utawi
kathah. Kawiwitan dados tiyang sepuh ing tengahing bebrayatan. Tiyang punika mutlak mbetahaken
kawicaksanan.
Kita perlu sinau kawicaksanan srana menggalih lan latihan nindakaken
patrap ingkang prayogi lan utami, maos buku-buku, sarta nyuwun dhumateng Gusti
Sang Etuking kawicaksanan. Kawicaksanan kacetha ing tumindak, sanes ing
pitembungan lan pangangen-angen. Pramila, kawicaksanan mbetahaken praktek;
kedah latihan; mbetahaken proses utawi wekdal
ingkang dangu. Pramila kedah latihan nindakaken patrap ingkang
prayogi lan utami wiwit alit mila. Pramila kita kedah mulangaken praktek punika
dhateng anak / putu kita. [ST]
“Yen kepingin bisa mrantasi masalah kudu
sinau wicaksana”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar