Waosan : 2 Korinta 5 : 11 – 6 : 2
Pamuji : KPK 104 : 1,3
Nats: “Awit Gusti Allah lumantar Sang Kristus ngrukunake jagad karo Panjenengane Piyambak, ora ngetang panerake,
Lan masrahake pawarta karukunan iku marang kita”.[ayat. 19]
Pamuji : KPK 104 : 1,3
Nats: “Awit Gusti Allah lumantar Sang Kristus ngrukunake jagad karo Panjenengane Piyambak, ora ngetang panerake,
Lan masrahake pawarta karukunan iku marang kita”.[ayat. 19]
Saben tiyang ingkang gesang
wonten alam donya punika gadhah pangajeng-ajeng gesangipun saged rukun,
sae ing satengahing brayat, pasamuwan lan ing masyarakat. Pangajeng-ajeng
ingkang mekaten punika sae, karana yen kita rukun kaliyan sinten kemawon tamtu
badhe nuwuhaken katentreman lan kawilujengan. Ananging sasampunipun manungsa
dhawah ing dosa, kados-kados manungsa punika langkung asring tumindak jahat lan
awon dhateng sesaminipun. Contonipun tindak KDRT (Kekerasan Dalam Rumah
Tangga), tawuran warga, tawuran siswa sekolah, perang lsp. Lelampahan makaten
kadhang ndadosaken kita rumaos ajrih lan kuatos. Pramila nuwuhaken karukunan
ing gesang sanes perkawis ingkang gampil.
Rasul Paul nyerat layangipun
kangge pasamuwan ing Korinta saperlu ngengetaken bilih Gusti Yesus sampun
ngorbanaken sariranipun kangge ngrukunaken manungsa kaliyan Gusti Allah.
Manungsa ingkang swaunipun kebak ing dosa, minangka pangorbananipun Gusti
Yesus, manungsa pinaringan sih rahmat lan kawilujengan. Karana punika
gesangipun para pitados boten malih gesang kangge kabetahanipun piyambak
nanging kangge lelados dhateng Gusti. Para pandherekipun Gusti Yesus dipun
timbali martosaken bab sih rahmatipun Gusti Allah punika dhateng sesaminipun.
Kados Rasul Paul ingkang purun dados utusanipun Sang Kristus, mekaten
pengajeng-ajengipun Rasul Paul dhateng pasamuwan Korinta. Pawartos bab sih
rahmatipun Gusti dhateng pasamuwan Korinta punika ugi dados pawartos kangge
kita. Kita sampun katebus dening Gusti Yesus lan karukunaken kaliyan Gusti
Allah. Karana punika, kita dipun timbali martosaken bab sih rahmat lan
pakaryanipun Gusti punika lumantar gesang kita sadinten-dinten.
Contonipun,mujudaken karukunan kaliyan sinten kemawon. Kita dados juru pirukun
ing satengahing brayat, pasamuwan ugi masyarakat. Sampun ngantos wonten
pasulayan. Mekaten ugi kita nyuwun dhumateng Gusti Yesus supados dipun paringi
kakiyatan lan kawicaksanan nindakaken gesang ingkang kebak karukunan lan
katresnan. [AR]
“Rumaket dhateng Gusti Yesus ndadosaken gesang kita kebak
karukunan”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar