Waosan : Pangentasan 12 : 1 – 14
Pamuji : KPK 8
Nats : ”Lah getih iku dadia tengeran ana ing omah kang sira enggoni. Samangsa Ingsun mirsani getih mau, tindak Ingsun bakal nglangkungi, temah ing antaranira bakal ora ana wewelek kang mbilaeni, samangsa Ingsun nggebak marang tanah Mesir.” (ayat 13)
Pamuji : KPK 8
Nats : ”Lah getih iku dadia tengeran ana ing omah kang sira enggoni. Samangsa Ingsun mirsani getih mau, tindak Ingsun bakal nglangkungi, temah ing antaranira bakal ora ana wewelek kang mbilaeni, samangsa Ingsun nggebak marang tanah Mesir.” (ayat 13)
Pak Joko manahipun lagi bingah
manggeni griya enggal kaliyan brayatipun. Boten namung ageng, nanging griya
menika hawanipun asrep, amargi kathah wit-witan ing sakiwa tengenipun. Lah
ingkang paling damel bingahing manah, brayatipun ugi kalebet brayat ingkang
sehat. Hubungan sesamahan, makaten ugi hubungan tiyang sepuh kaliyan anak sae
lan celak sanget.Ewasamanten, boten ateges brayat punika boten nate ngalami
masalah (pakewed). Tamtu kathah perkawis saha panandhang ingkang dipun alami
mataun-taun. Nanging brayatipun Pak Joko tansah sabar ngadhepi sedayanipun lan
tansah manut kaliyan titahipun Gusti.
Cariyos ing nginggil kala wau
nedahaken dhateng kita sedaya bilih menawi kita estu madhep mantep ndherek
Gusti, boten wonten satunggal perkawis ingkang saged damel manah saha gesang
kita semplah. Kathah tiyang ingkang semplah, amargi boten purun madhep mantep
ndherek Gusti. Ingkang kawastanan madhep mantep ndherek Gusti, inggih menika
tansah mlampah manut karsa saha titahipun Gusti. Sinaosa ketingalipun mokal, nanging
titahipun Gusti menika tansah nenuntun gesanging manungsa. Kados dene ingkang
dipun titahaken dening Gusti dhumateng bangsa Israel ing waosan kita dinten
menika.
Nalika bangsa Israel manut
dhumateng titahipun Gusti, bangsa Israel kaparingan kawilujengan gesang
sesarengan kaliyan brayatipun. Menika cetha ing ayat 13 : Lah getih iku dadia
tengeran ana ing omah kang sira enggoni. Samangsa Ingsung mirsani getih mau,
tindakingSun bakal nglangkungi, temah ing antaranira bakal ora ana wewelek kang
mbilaeni, samangsa Ingsun nggebak marang tanah Mesir. Boten wonten kabingahan
ingkang langkung ageng, tinimbang manut dhateng karsanipun Gusti. Sinaosa
ketingal mokal, ananging mangga kita tansah pitados, bilih sedaya titahipun
Gusti menika mesthi nyegeraken gesang kita. Amin. [Mbing]
“Madhep mantep ndherek Gusti,” menika margi dhateng kawilujengan
gesang !”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar