Waosan : I Yokanan 4 : 7
– 21
Pamuji: KPK 165
Nats : “Kita tresna marang Gusti Allah, merga Gusti Allah wis nresnani kita luwih dhisik.” (Ay. 19)
Pamuji: KPK 165
Nats : “Kita tresna marang Gusti Allah, merga Gusti Allah wis nresnani kita luwih dhisik.” (Ay. 19)
Tembung katresnan tembung
ingkang sampun anjrah lan kita asring sanget ngginakaken ing sedaya babagan
gesang lan pigesangan kita.
Ingkang kita raosaken ing
wekdal punika mbokmenawi wonten bentenipun menawi kabandhing kaliyan tembung
katresnan umumipun. Wonten ing pundi bentenipun katresnan Kristen menawi
kabandhing kaliyan katresnan sanesipun?
Pancen katresnan kita dhateng
Gusti lan sesami mujudaken wangsulan tumraping katresnanipun Gusti dhateng
kita. Ananging ingkang dipun terangaken dening Yokanan ing waosan punika sanes
bab punika, ananging bab anggen kita nindakaken katresnan utawi nresnani.
Kanthi katresnan Kristen inggih punika katresnan dhateng tiyang-tiyang ingkang
mesthenipun boten pantes dipun tresnani. Katresnan ingkang pinangkanipun saking
Allah, jatining katresnan. Katresnan ingkang boten adhedhasar saking tiyang
ingkang dipun tresnani. Kita saged nindakaken katresnan ingkang mekaten jalaran
Gusti Allah wonten ing Gusti Yesus sampun langkung rumiyin nresnani kita.
Ktresnan Kristen boten gumantung
dhateng ingkang kita tresnani, senadyan mbokmenawi tiyang ingkang kedah kita
tresnani boten pantes nampeni katresnan kita. Menawi kita namung nresnani
dhateng tiyang ingkang nresnani kita, punapa bedanipun menawi kabandhing
kaliyan sanesipun? Malah mbokmenawi setan saged nindakaken kados mekaten (Mat
5: 44, 46). Katresnanipun Gusti Yesus nyrambahi lan lila ngurbanaken sarira
amrih kawilujenganing jagad.
Katresnan Kristen ingkang kedah
kita wujudaken ing gesang kita padintenan inggih menika ingkang pinangkanipun
saking Allah, katresnan ingkang boten gumantung dhateng ingkang dipun tresnani,
katresnan ingkang nyrambahi, katresnan ingkang lila kekurban amrih
karaharjaning titah. Lan sedaya punika kedah kita tindakaken kanthi suka
bingah, minangka wujuding saos sokur kita dhateng Gusti, awit Gusti sampun
nresnani kita. Amin. [SS]
“Katresnan kang satuhu boten gumantung dhateng ingkang dipun
tresnani”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar