Waosan:
Lukas 11 : 42 46 |
Pamuji : KPK 223
Nats : Cilaka kowé wong Farisi! Ana ing sinagogé kowé padha seneng lungguh ngarep, papan sing disedhiyakaké kanggo wong penting, lan kowé seneng diurmati déning wong ana ing pasar-pasar. [ayat 43]
Pamuji : KPK 223
Nats : Cilaka kowé wong Farisi! Ana ing sinagogé kowé padha seneng lungguh ngarep, papan sing disedhiyakaké kanggo wong penting, lan kowé seneng diurmati déning wong ana ing pasar-pasar. [ayat 43]
Sawetawis kathah warganing pasamuwan manawi dhateng Greja, boten
purun lenggah wonten ngajeng, kepara malah minggir. Dipunwastani imanipun ugi
minggir lan kirang ing raos kapitayan diri. Boten sedaya pandumuk menika leres.
Wiwit alit kita sampun kawulang supados caos urmat dhateng tiyang sanes awit
kalenggahanipun ing bebrayan, ing pasamuwan, yuswa sepuh, lsp. Menika boten
nedahaken asoring diri (rendah diri), nanging nedahaken lembah manah (rendah
hati). Sawangsulipun, boten ateges tiyang ingkang lenggah ngajeng menika lepat
tur nilar tatakrami. Sedaya gumantung raos ingkang anyurung diri. Tiyang
ingkang pados nami tur pingin dipun ajeni, mesthi pados lenggah ing ngajeng tur
kanthi rongeh (tolah-toleh, ngguya ngguyu, mesam-mesem).
Kados tiyang Farisi, ingkang remen nampi pakurmatan, seneng
kabombong. Mbokbilih Gusti ing waosan menika badhe melehaken awit tindakipun
tebih saking karsanipun Allah (ay 42). Kacariyos, Gusti Yesus anggenipun dhahar
boten kanthi wijik rumiyin, lan semunipun ngundhamana dhateng tiyang Farisi.
Satemah sawijining ahli Toret mangsuli kanthi radi nesu bilih ingkang dipun
tindakaken Gusti Yesus menika ateges ngremehaken tiyang Farisi. Awit kebak
karep supados pikantuk pangalembana, malah-malah ingkang dipun tampi saking
Gusti Yesus namung panacad sarta pamaido, mila tansaya langkung goreh atinipun
(sakit hati). Nanging dhawuhipun Gusti Yesus cetha sanget bilih tiyang Farisi
sagedipun ngemoti sesangganipun tiyang sanes, dene piyambakipun boten purun
cawe-cawe, tebih saking raos peduli ing sanes.
Sumangga naliti manah kita! Menapa anggen kita dados paladosing
pasamuwan menika pancen sumadya nampi timbalan, menapa kepingin nampi
pakurmatan saking tiyang sanes? Menawi kanthi lembah manah mesthi badhe nampi
kanugrahan raos tentrem, lan boten gampil goreh ati. [masto]
Kapribaden
kita mantep kanthi ngaosi diri awit pinter nglenggahaken diri.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar