Waosan : Wahyu 7 : 9 – 17
Pamuji : KPK 321 : 1, 2
Nats : “Amarga bakal padha diengen sarta diirid menyang tuking banyu kauripan dening Sang Cempe kang ana satengahing dhampar iku.”[17a]
Pamuji : KPK 321 : 1, 2
Nats : “Amarga bakal padha diengen sarta diirid menyang tuking banyu kauripan dening Sang Cempe kang ana satengahing dhampar iku.”[17a]
Ing wulan Juli kepengker wonten lindhu ingkang kedadosan ing
Aceh. Kathah griya ingkang risak sarta boten saged dipun panggeni malih. Boten
namung kurban bandha nanging ugi kurban jiwa. Karana lindhu, para warga gesang
ing papan-papan pangungsen, ingkang temtunipun boten sekeca. Perkawis bencana
alam lindhu pancen boten saged kanyana-nyana, boten wonten tiyang ingkang
sumerep. Ingkang saged katindakaken namung waspada lan siaga. Bencana alam
ingkang murugaken pepejah lan sirnaning bandha donya punika ngengetaken kita
bilih ing alam donya punika boten wonten ingkang langgeng.
Kitab Wahyu punika kawastanan kitab eskatologis, ingkang
isinipun martosaken bab jaman pungkasan / kelanggengan. Yokanan ingkang dipun
paringi paningalan (penglihatan) ing Patmos paring paseksi kados ing waosan
punika. Bakal dumugi wancinipun tiyang saking sakathahing bangsa lan basa
ingkang kakempalaken ing ngarsanipun Sang Kristus. Tiyang ingkang ngagem jubah
putih tansah ngluhuraken lan memuji Gusti karana sampun luwar saking sangsaraning
donya lan pinaringan kawilujengan langgeng ing swarga. Kasisahan lan karibetan
salebeting gesangipun sampun purna awit sihipun Gusti Yesus.
Reraosan punika ngengetaken kita, bilih gesang ing donya punika
namung sawetara. Wonten gesang langgeng ingkang kaparingaken dhateng kita para
panderekipun Gusti Yesus. Kasisahan lan karibetan ing alam donya punika boten
langgeng. Sedaya ingkang kita sanggi ing donya punika bakal luwar. Gusti Yesus
sampun rawuh kangge nebus dosa-dosa kita. Mekaten ugi Gusti Yesus sampun tindak
dhateng swarga nyawisaken papan kangge kita para panderekipun ingkang setya.
Ingkang dipun kersaaken Gusti supados kita punika tetep setya dhateng Gusti
salampahing gesang ing donya. Kita tetep makarya lan nindakaken sedaya tanggel
jawab kita kanthi kebak pangajeng-ajeng dhateng Gusti. Sarana kita pitados
bilih Gusti Yesus sampun nyawisaken papan ingkang langgeng kangge kita sedaya
para umat kagunganipun. Amin. [AR]
“Uripe manungsa ing donya iku mung
mampir ngombe”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar