Waosan : 1 Tesalonika 4 : 1 – 8 | Pamuji : KPK
190 : 1, 2
Nats: “Awit Gusti Allah anggene nimbali kita, ora supaya alaku rusuh ananging supaya nindakake apa kang becik.” [ayat 7]
Nats: “Awit Gusti Allah anggene nimbali kita, ora supaya alaku rusuh ananging supaya nindakake apa kang becik.” [ayat 7]
Perkawis umum utawi limrah artosipun
perkawis ingkang sampun biasa kita panggihi ing gesang sadinten-dinten.
Anak-anak ingkang pinter-pinter ing jaman sapunika sampun umum, awit gizi lan
pendidikanipun ingkang langkung terjamin. Bocah cilik nakal, “ora gelem
meneng”, ugi limrahipun lare sapunika. Sekolah ngantos inggil, nggih sampun
umum.
Bab limrah/ umum punika mboten
namung babagan perkawis ingkang sae, ananging ugi perkawis ingkang awon.
Contonipun bab nyogok supados urusan enggal rampung, dados TKI/TKW karana
alasan kabetahan brayat, wekdal wangsul brayat dados bubrah, ngerpek wekdal
ujian, nikah ing sajawinipun greja lajeng mratobat beres. Punika kadosipun ugi
kahanan ingkang sampun limrah ing sakiwa tengen kita. Karana karaos umum,
menawi tiyang Kristen nglampahi perkawis sedaya punika kala wau asring karaos
entheng kemawon, mboten wonten beban punapa-punapa.
Menawi sedaya tiyang Kristen
ndadosaken perkawis ing nginggil punika limrah/biasa, lajeng ingkang mboten
biasa punika ingkang kados pundi? Menawi perkawis punika mboten dipun tingali
dados masalah malih, tamtu mboten perlu wontenipun tiyang Kristen. Awit mboten
wonten bentenipun antawis tiyang Kristen kaliyan tiyang-tiyang sanesipun.
“Wong Kristen aja ilang jati
dirine!” Mbokmenawi punika ingkang dados inti saking reraosan dinten punika.
Awit Gusti Allah anggene nimbali kita, ora supaya alaku rusuh, ananging supaya
nindakake apa kang becik.” (ayat 7). Kita punika katimbalan dados manungsa
ingkang ora umum. Menawi nindakaken perkawis ingkang ala punika umum, kita
kedah nindakaken kosok wangsulipun. Sedaya urusan dipun lampahi kanthi njalur.
Dredah dipun rampungaken kanthi ati lan pikiran adhem. Dados TKI, TKW
ingkang siap tetebihan kaliyan brayat. Jujur ing kesagedanipun piyambak wekdal
ujian, lan njagi iman kapitadosan punapaa kemawon tantanganipun. Taksih saged
ta tiyang Kristen? [PKS]
Ngaku Kristen, kudu wani urip “ora
umum”!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar