Waosan : Lukas 1 : 5 – 25 | Pujian: KPK 212
Nats: “Kadospundi anggen kawula saged mangertos bilih bab punika saestu badhe kalampahan?” [ayat 18]
Nats: “Kadospundi anggen kawula saged mangertos bilih bab punika saestu badhe kalampahan?” [ayat 18]
Kaserat ing Kitab Suci bilih imam
Zakharia lan semahipun menika kawastanan tiyang-tiyang mursid. Ateges tiyang
kekalih menika gesangipun tansah nyondhongi kaliyan karsanipun Gusti. Kegiatan
rutinipun Zakharia menika ing babagan karohanen. Piyambakipun sampun kulina
sesambetan kaliyan prekawis-prekawis ingkang gegandhengan kaliyan manah, raos
lan iman. Saben dintenipun bab-bab menika ingkang nglimputi gesangipun. Miturut
panimbang kita, priyantun ingkang ing saben dintenipun sesambetan kaliyan
babagan karohanen mesthipun boten badhe gumun nalika ngadhepi prekawis ingkang
secara nalar angel dipun mangertosi.
Nanging nyatanipun Zakharia sempat
kecalan imanipun, mliginipun nalika dipun dhatengi malaekat ingkang ngendika,
“…Elisabet bojomu, bakal nglairake anakmu lanang…” Nalika tembung-tembung
menika dipun pirengaken dening Zakharia, sanes iman utawi babagan karohanen
ingkang dipun ginakaken dening piyambakipun kangge nanggapi pawartos kabingahan
menika, nanging nalar, logikanipun. Pramila Zakharia lajeng atur wangsulan,
“Kadospundi anggen kawula saged mangretos bilih bab punika saestu badhe
kalampahan? Sabab kawula sampun sepuh, saha semah kawula sampun lungse….”
Cariyos menika maringi piwucal
dhateng kita bilih ingkang saged mangu-mangu bab iman menika boten namung
tiyang ingkang ringkih imanipun, nanging saged ugi nempuh dhateng tiyang
ingkang saben dinten ngayahi tugas ing babagan karohanen. Pramila saking
menika, sinten kemawon kita –dadosa ingkang saben dinten nggegilut
pangandikanipun Gusti utawi ingkang namung kala-kala kemawon- sedaya samiya
gadhah piyandel ingkang kiyat bilih menawi Gusti ngersakaken, boten wonten
prekawis ingkang mokal. Sampun ngantos kita namung migunakaken nalar lan
pamikir kita kemawon! Sampun ngantos kita namung ningali kawontenan kita
ingkang sarwi winates. Nanging mangga ngantepi keyakinan kita! Mangga ningali
agunging panguwaosipun Gusti ingkang linangkung![smdyn])
“Wonten ing Paduka boten wonten
ingkang mokal”
http://www.gkjw.web.id/sampun-ngantos-kecalan-iman
Tidak ada komentar:
Posting Komentar